Son bir ay içerisinde konuttan dışarı çıktıysanız ya da internete girdiyseniz kesinlikle reklamını gördüğünüz bir üretim var: Prime Görüntü ekranlarında yayınlanan The Lord of the Rings: The Rings of Power. 2 Eylül’de vizyona giren bu üretimde Peter Jackson’ın Yüzüklerin Efendisi üçlemesinden 2000 yıl öncesine gidiyoruz.
Yapımla ilgili olarak daha dizi yayınlanmadan başlayan tartışmalara dair de ayrıntıları paylaştıktan sonra dizinin şu ana kadar yayınlanan kısımlarında gördüklerimizi ve gördüklerimizden ne kadar şad olup, ne kadar mutlu olmadığımızı, ne beklememiz gerektiğini anlatalım. Öyleyse süratlice başlıyoruz:
The Rings of Power, The Boys, Invincible üzere içerikleri izlemek, fiyatsız oyunlar almak ve alışverişte süratli teslimat, fiyatsız kargo üzere fırsatlardan yararlanmak için Amazon Prime’a buradan üye olabilirsiniz.
Tolkien karakterlerinin hepsi beyaz değil miydi? Siyahi Elf mi olur?
Olur. Hangi fantastik kurgu evreninden bahsettiğinize nazaran mavisi de olur, yeşili de olur, kırmızısı da olur. Yüzüklerin Efendisi evreninde de siyahi elf olur, en azından olurdu. Nan Elmoth ormanında yaşayan elflere kara elfler deniyordu ve birden fazla tasvire nazaran ciltleri siyahtı. Birinci Çağ’ın sonunda Beleriand’ın geri kalanı ile birlikte denize düştü. Dizide gördüğümüz siyahi elf bu ırktan kalan bir temsilci ise olabilir. Pekala bu çeşit bir kıssaya bağlanmadan, yalnızca “Bir tane de PoC (Person of color, beyaz olmayan bireyleri tanımlamakta kullanılan bir tabir.) olsun” diye siyahi elf olur mu? Yüzüklerin Efendisi cihanında olmaz.
Ha sonuçta Tolkien, Oxford tedrisatından geçmiş ve savaş periyodunda yazmış bir müelliftir. Tolkien’in yapıtlarında dünyayı büyük kahramanlar kurtarsa da, sıradan bireylerin kolay iyilikleri kötülükleri uzakta meblağ. Frodo ve Sam bile genel olarak bir kahraman tasvirinden çok sıradan birer karakter tasvirine sahiptir. O devirde gelen beyaz karakter yazma baskısına da mümkün olduğunca karakterlerin görünüşünü tasvir etmeyerek bir tahlil geliştirmiştir. Zira Mark Twain üzere işler yolunda gitmezse eline kazma alıp madenlere inme bahtı pek yoktur. O yüzden siyahi karakterler konusuna şimdilik bir talih verebiliriz, karakterleri derinleştirmekte bile kullanılabilecek bir araç olabilir.
Gelelim birinci iki kısma artık, oturup uzun uzun izleme zamanı
Bu kısımda dizinin birinci 2 bölümünde gördüklerimizi çeşitli başlıklara ayırmak daha gerçek olacak üzere. O yüzden birinci değerlendirmeyi imaj, ses, oyunculuk olarak üç kısımda yapıp, sonrasında öyküye geçebiliriz. Böylelikle uzun bir mühlet boyunca sürprizbozan riski olmadan yazıya devam edebiliriz.
Görüntüler tek sözle şahane!
Görsel efekt takımı olsun, ışıkçılar olsun, dekor ve kostüm-ekipman yapanlar olsun hepsinin eline sıhhat demek lazım. Yüzüklerin Efendisi sinemaları ile tıpkı estetik bu üretimde da bulunuyor. Üretimin genel renk paleti de hayli geniş, çok farklı tonları bir ortada kullanmak sıkıntı olsa da dizide bütünlük bozulmuyor. Gözümüzün gördüğü kısımda bir sorun yok.
Peki ya kulağımızın duyduğu kısım?
Fantastik üretimlerde sesler büyük kıymet taşır, çünkü sesleri kurgulaması çok zordur. Karşınıza bilmediğiniz bir yaratık koyarlar ve bu yaratığın sesini yapmanızı isterler. Ya da tabiatta duyulmayacak sesleri aktarmak gerekebilir. Bir ejderhanın, bir dinozorun sesini birileri hayal etmek durumundadır. Şimdiye kadar The Rings of Power bu mevzuda çok yeni bir şey keşfetmek zorunda kalmadıysa da sesler hem imajla uyumlu, hem de rahatsız edici ton geçişleri ya da ses karışmaları yok. Bu kısımda da güzeliz üzere duruyor. Müzikler de epey başarılı, bir Misty Mountain Cold ya da The Bridge of Khazad-Dum düzeyinde bir müzik olmasa da üretimin müzikleri pek âlâ.
En kıymetli kısımlardan biri olan oyunculuk nasıl?
İşte burası üretimin sorun yaşamaya başladığı birinci nokta olarak karşımıza çıkıyor. Bilhassa Galadriel rolünü oynayan Morfydd Clark’ın oyunculuğu epey problemli duruyor. Direktör oyuncuyu gerçek yönlendiremezse oyuncular elbette sorun yaşayabilir fakat Clark’ın sorunu daha önemli duruyor. Oyuncu, oynadığı karakterin rolüne girememiş üzere, Galadriel’den çok Galadriel cosplay havası alıyoruz. Aslında dizide karakteri yine keşfetme ayağına tanınmayacak hale getirmişler, oyunculuk da makûs olunca hiç çekilmiyor.
Geri kalan oyuncular ortasında Nori’yi oynayan Markella Kavenagh ve Durin IV rolünde karşımıza çıkan Owain Arthur ise başarılı performanslarıyla sıyrılıyor. Genel olarak bütün kıssanın bağlandığı karakter üzere duran Elrond’u canlandıran Robert Aramyo ise karaktere daha yumuşak yüzlü, bağlantı marifeti güçlü bir yol çiziyor.
Senaryo ve akış: tehlikeli bir ip üstünde yürümek
The Rings of Power, Yüzüklerin Efendisi evreninden beklediğimiz samimiyeti, doğallığı ve ihtişamı hissettirmeyi başarıyor. Müziklerinden kostümlerine görüp duyabildiğimiz her şey tam olarak isteyeceğimiz üzere. Senaryoya baktığımızda ise birçok kıssanın birebir anda ilerlemekte olduğunu görüyoruz. Bir dizi, bilhassa de epik bir dizi yazılıyorsa elbette birden fazla kıssa bulunması gerekiyor lakin öykülerin birbirine bağlanma biçimi biraz zayıf olabilecek üzere gözüküyor.
Bir öteki nokta ise birinci iki kısımda çok fazla pozisyon değiştirmemize karşın dünyaya dair pek bir şey görememiş olmamız. Bu da dünyanın geri kalanı için telaş veriyor. Çünkü ya bu kısımların nasıl ele alınacağı kararlaştırılmadı ya da öykünün akışında şimdi yer bulamayacakları kadar yavaş bir öykü anlatımıyla karşı karşıyayız. Dizi esasen 10 kısım, birinci 2 kısımda ve sonrasında çıkan 3. kısım tanıtımında daha Numenor insanlarından neredeyse hiç iz yok. İkinci Çağ, bilhassa denizler ve Sauron ile çaba açısından bakıldığında Numenorluların dominasyonuyla geçen bir çağ. Bu yüzden elimizdeki öykü daha da dallanıp budaklanabilecek, geniş bir çerçeveye yayılabilecek üzere duruyor. Bu uzun vadede yararlı olsa da kısa vadede kıssanın yarım kalmasına, eksik hissedilmesine neden olabilir.
Bu durumda da kıssa tek döneme sığmayacak kadar büyük olacaktır. Pekala çok döneme yayılacak bir dizide karakterlerin öyküye girişleri, olay ilerlemesi ve genel olarak üretimin temposu nasıl olacak? Birinci iki kısma nazaran karakterleri yavaş yavaş tanıyacağız. Dizi bizi yeni karakter bombardımanına tutmayacak. Bu her ne kadar hoş bir şey olsa da, tempoyu fazla aksatacak üzere duruyor.
Dizinin ardındaki ikili olan J.D. Payne ve Patrick McKay, daha evvel bu büyüklükte bir iş yapmadıkları için biraz çekinceler olsa da, pek çok deneyimli ismin de tatmin edicilikten uzak üretimlere imza attığını biliyoruz. Bu nedenle de genç ikiliye talih verilebilir. Yeniden de kimi senaryo dinamiklerinde kusurlar daha şimdiden göze çarpıyor, bu da biraz kuşkucu tarafımı harekete geçiriyor. Ana karakteri tehlikeye sokarak, tehlikeyi onun gözünden vererek izleyici ile karakterin bağ kurmasını sağlamak üzere teknikler bu üretimde işe yaramıyor, çünkü karakterlerin binlerce yıl sonrasını anlatan sinemalarda olduğunu biliyoruz. Anlatımda gereksiz vakit ve kaynak israfları oluyor.
Sonuç olarak The Rings of Power dizisi bizlere masalsı bir fantastik cihan, kulağımızın pasını silen müzikler, adım adım yaklaşmakta olan bir kötülük ve o berbatlığa karşı sırt sırta verecek karakterler sunan, isminin altında ezilmeyecek üzere gözüken bir üretim ve katiyen bir talihi hak ediyor. Dizi katiyen parlak ve bedelli bir yüzük fakat “Kıymetlimis” olup olamayacağını vakit gösterecek.
The Rings of Power, 2 Eylül 2022’de Amazon Prime Video ekranlarında yayına girdi. Her hafta Cuma günleri yeni kısımlar yayınlanacak.
The Rings of Power, The Boys, Invincible üzere içerikleri izlemek, fiyatsız oyunlar almak ve alışverişte süratli teslimat, fiyatsız kargo üzere fırsatlardan yararlanmak için Amazon Prime’a buradan üye olabilirsiniz.