Microsoft tarafından geliştirilen Windows Live Messenger ya da herkes tarafından bilinen ismiyle MSN Messenger ile birinci kere 2005 yılında tanıştık. Bu yıllar internet dünyası için geçiş devri üzereydi. İnternet neredeyse her konuta girmişti lakin bugünkü üzere tüm dünyayı domine eden toplumsal medya platformları yoktu. Kimi internet siteleri olsa bile yeniden de herkesin favorisi, bugün bile özlediğimiz özellikleriyle MSN Messenger’dı.
MSN Messenger 2013 yılı prestijiyle ortamızdan ayrıldı ve yerini bugün kullanmaya doyamadığımız toplumsal medya platformlarına bıraktı. MSN vakitleri pek çok kişinin interneti de yeni yeni keşfettiği bir vakit dilimi olduğu için nedendir bilinmez çok daha keyifli vakitler sundu. Hatta birtakım özellikleri keşke bugün de olsa diye beklediğimiz bile oluyor. Gelin gençleri biraz şaşırtalım ve MSN günlerinden kimi ayrıntıları yine hatırlayalım.
MSN kullanmış herkesin yaşadığı durumlar:
Ne dinliyorum özelliği ile ince ileti vermek:
MSN vakitlerinde flört yoktu, insanların sevdiği vardı. Sevdiğine direkt yazmak ise o denli kolay iş değildi, neyse ki ne dinliyorum özelliği vardı. Instagram kıssasında müzik paylaşmaktan farklı olarak ne dinliyorum özelliğinde sırf sanatkarın ve müziğin ismi yazardı. Ne farkeder? Zati tek hedef sevdiğimize havalı görünmek ya da onunla birebir müzikleri dinlediğimizin bildirisini vermekti.
Bugünün emojilerine taş çıkaran MSN çıkartmaları:
Bugün tüm klavyeler sayısız emoji ile birlikte geliyor. Yetmiyor, uygulamalar kendi emojilerini de geliştiriyor. Muhakkak ki tekrar yetmiyor, gülmek için random harfler kullanılıyor. MSN vakitlerinde ise emoji de random gülme de yoktu. Ekranın tamamını kaplayan sesli çıkartmalar vardı. Öpücükler, kahkahalar, ağlamalar gönderdiğiniz anda kullanıcının tüm ekranını kaplıyor ve ses en sonda açıksa ortalığı sallayacak kadar yüksek bir ses çıkarıyordu.
Her uygulamaya lazım olan titreşim özelliği:
MSN kullanıcıları ‘hey orada mısın?’ yazmazdı, karşısındakine titreşim gönderirdi. MSN titreşimi, telefon titremesine benzemez. Bütün ekranı sallar ve hayli tesirli bir titreşim sesi yollardır. İnsan merak etmeden duramıyor; telefonlarımızın güzelim titreşim özelliğini neden yalnızca bildirimlerde kullanıyoruz? Meta şirketi mühendislerini misyona çağırıyor ve WhatsApp’tan titreşim gönderme isteğimizi bir kere daha duyuruyoruz.
Çevrimiçiyim lakin bir tek sana:
Gönderildi tiki, okundu tiki, çevrimiçi bildirimi derken bugün artık kendimizi gizleyemez olduk. MSN Messenger’da çevrimiçi görünüp görünmeyeceğimizi kendimiz seçiyorduk. Şayet sevdiğimizle konuşuyorsak o denli herkesin bizim çevrimiçi olduğumuzu görmesini istemezdik. Kendimizi çevrimdışı gösterir, konuşmaya devam ederdik. Bunu yapan seni seviyorum demese de olur.
Herkes duysun oturum açtım:
MSN aslında anlık iletileşme değil de o anlık iletileşme uygulamasıydı demek daha gerçek olacak zira bir masaüstü uygulamasıydı. Yani bilgisayar başına oturmalı ve hesabınıza giriş yaparak oturum açmalıydınız. Bunun en hoş yanı, oturum açtığınız vakit MSN hesabınıza ekli olan tüm şahıslara sesli ve manzaralı bildirim gitmesiydi. Hatta ilgisini çekmek istediğimiz biri varsa art geriye çıkıp tekrar girdiğimiz bile olurdu.
Sevgiliyle MSN şifresi paylaşmak:
Bugün sevgilinizin parmak izini ya da yüzünü şifre olarak telefonunuza eklemekten çok daha değerlisi, onunla MSN şifresi paylaşmaktı. Doğal biraz toksik bir durum olduğunu kabul etmek gerekiyor fakat şifre paylaşan sevgilinin verdiği itimadı kimse kolay kolay veremez. Bu paylaşımlar nedeniyle birçok koç yiğitler ‘buyur birader ben sevgilisiyim’ bildirisi ile karşılaştı.
MSN hacklenir, şifre kırılır:
Bugün ferdî bilgilerimizi koruyacağız diye göbeğimiz çatlıyor, karmaşık şifreler belirliyor, iki faktörlü kimlik doğrulama kullanıyoruz. MSN vakitlerinde bunların bir ehemmiyeti yoktu. Nasıl oluyor bilinmez lakin mahallenin internet kafeci ağabeyi bile MSN hackleyebiliyordu. Bu durumun şifre unuttuğunuz vakit sorulan güvenlik sorularının kolaylığı nedeniyle olduğu düşünülüyor fakat yeniden de bu kadar yaygın bir durum olması bugün oldukça şaşırtan.
Evvelden Siri yoktu, MSN botları vardı:
Bugün artık robotlarla ya da yapay zekalarla konuşmaya alıştık lakin MSN vakitlerinde bu durum pek yaygın değildi. Yeniden de uygulama olarak indirebileceğiniz ya da MSN adresini ekleyerek konuşabileceğiniz botlar vardı. Elbette bu botlar muhakkak sorulara muhakkak karşılıklar verecek formda geliştirilmişti lakin tekrar de heyecan verici olduğunu kabul etmek gerekiyor.
Sayısız MSN teması içinde kaybolmak:
MSN Messenger’ın mavi beyaz pek de süslü olmayan varsayılan bir teması vardı fakat bu kime kâfi? MSN kullanımını özelleştirmek için sayısız tema vardı. Tuttuğunuz ekibin, sevdiğiniz sanatkarın ya da o devrin tanınan oyun ya da sinemasının temasını kullanabiliyordunuz. Dahası, kendi fotoğrafınızı ekleyerek de bir tema oluşturabiliyordunuz. Sevgilisinin fotoğrafını tema yapanların gözü yaşlı.
‘slm nbr ii sn’
O devir cep telefonlarında yazmak hayli güç olduğu ve her SMS’in muhakkak bir söz sonu olduğu için bildirilerde kısaltmalar yaygındı. Anlaşılır bir durum lakin neden önümüzde koca klavye varken de MSN yazışmalarında kısaltma kullanıyorduk anlamak sıkıntı. Hatta sözleri tam yazmak yaşlı işi görülür, kısaltma kullanmak çok daha havalı hissettirirdi.
MSN paralı olacak dedikoduları:
Öbür ülkelerde de durum birebir mıydı bilmiyoruz lakin MSN paralı olacakmış savları olmadan bir gün geçiremezdik. Toplu ileti gönderilir, bir tarihten sonra MSN’nin paralı olacağı söylenir ve o bildirisi herkese göndermeniz istenirdi. Gerçi bu bir gelenek olarak hala devam ediyor ve bugün kullanmakta olduğumuz toplumsal medya platformlarının da bir gün paralı olacağı dedikoduları orta sıra duyuluyor.
Cam aç:
MSN vakitlerinde manzaralı konuşma yoktu, cam aç vardı. Evet cam. Camera sözünün kısaltması olan cam nedense çok sevildi ve cam aç efsanesine dönüştü. Bazen ses bile açmaz sırf yeni tanıştığımız insanların gerçek olup olmadığını görmeye çalışırdık. Yani düzmece profil sorunu bugün olduğu üzere MSN vakitlerinin da bir gerçeğiydi.
‘Mesene’ diyenler vs ‘Emesen’ diyenler:
Yahu ortada üç tane sessiz harf var. Türkçe oku mesene, İngilizce oku emesen. Bu vakit zaman sonu gelmez tartışmalar bile doğururdu. emesen demek elbette gerçek olandı lakin kimileri inat eder ve bu kısaltmayı Türkçe okumayı sürdürürlerdi. Hatta pek çok kişi için karşındakini anlamanın en süratli yollarından biriydi. mesene diyenle olmaz.
Çıkan, sahiden çıkardı:
MSN vakitlerinde bugün olduğu üzere her an çevrimiçi değildik. Vakit ayırmalı ve bilgisayar başında olmalıydınız. Lakin bilirdik ki çevrimiçi olan kişi sahiden orada. Yeniden bilirdik ki bir kişi artık çıkmam lazım diyorsa nitekim çıkıyordu. Zira o vakitler birbirimize daha samimi davranıyor ve saatte bir bildirilere karşılık vermek yerine uygun olmadığımızı lisana getiriyorduk. Ne hoş uygulamaydın sen MSN.
Toplumsal medyanın olmadığı vakitlerin tanınan iletileşme uygulaması MSN kullanmış herkesin hatırladığı kimi özelliklerden bahsettik ve kısa bir nostalji seyahatine çıktık. MSN vakitleri mı yoksa bugün mü daha güzel? Fikirlerinizi yorumlarda paylaşabilirsiniz.