Bir küme araştırmacı; Nepal, Vietnam ve Zambiya’da gerçekleştirdikleri araştırmalarının sonucunda, güç kullanımı ve yoksulluk ortasındaki ilişkiyi yine düşündürecek sonuçlara vardı.
Olağan kurallarda beşerler yahut genel olarak toplumlar yoksullaştıkça daha az imkana sahip oldukları gerekçesiyle daha az güç kullanırlar kanısı halk ortasında hala varlığını sürdürmekte. Düz mantık ile düşünüldüğünde bu sonuca varmak kolay olsa da araştırmanın ayrıntılarına inildiğinde durum değişiyor.
Fakirlik/yoksulluk nedir?
Yoksul yahut fakir biri dendiğinde aklımıza geliri az olan şahısların gelmesi yanlıştır. Bunu şöyle düşünebiliriz: Dünyanın en varlıklı insanı şimdiki olarak, moda devi Louis Vuitton Moet Hennesy’nin genel müdürü Bernard Arnault ve servetiyse yaklaşık 186,3 milyar dolar (yaklaşık 1.615.000.000.000 TL). Şayet bir adet ekmek, Arnault’un servetinden 1 TL fazla olsaydı ve hasebiyle Arnault bu temel besin muhtaçlığına ulaşamasaydı, bu devasa servetine karşın onu yoksul olarak değerlendirebilirdik.
Yani kabaca geliriyle temel gereksinimlerini karşılayamayan insanları fakir olarak kıymetlendirebiliriz.
Beşerler zenginleştikçe güç talebi azalıyor
Yapılan araştırmaya gelirsek, başta da söylediğimiz Nepal, Vietnam ve Zambiya’da gerçekleştirilen bu araştırmada güneyde yaşayan insanların yeterli bir hayat sürmesi için ne gerektiği ve ne kadar güce mal olacağını bulmak hedeflendi.
Her bir yerin tipik konutlarında binlerce yanıt alınan, masrafları ve ömür kurallarını kapsayan anketler yapıldı. Bu anketler sayesinde edinilen bilgiler Milletlerarası Güç Ajansının bilgileriyle ve memleketler arası ticaret sayesinde edinilen giriş-çıkış datalarıyla karşılaştırıldı. Bu sayede her bir konutun gerek konut içindeki ışık üzere güç sarfiyatları gerek otomobile alınan petrol üzere kullanılan her güç araştırmada yer aldı.
Araştırma sonuçlarına nazaran pak yakıtlara, pak suya, eğitime ve beslenmeye erişebilen konutlar, ülkede ortalama olarak onlara ayrılmış olan güç diliminin yalnızca yarısı kadarını kullanıyor. Bu da başta belirttiğimiz kalıp niyete büsbütün aykırı düşüyor. Bunun sebebi, temel gereksinimlere erişim sağlanamayan konutlarda elektrik yerine kömür üzere daha kirli yakıtların kullanılıyor olması.
Topluluk hizmetleri bu durumdan kurtulmak için bir çıkış yolu olabilir
Araştırma sonucunda; elektrik, sıhhat ve toplu ulaşım üzere faktörlerin bu yoksulluğu azaltıp güç talebini de düşürebileceği belirtiliyor. Elbette ülkenin ekonomik durumu ve geçmişte yaşadığı bir olayın devam eden tesirleri de bu durumun sebeplerinden olabilir.
Araştırmacılar, bu sistemlerin ekonomik adaletin yanında, kömür üzere yakıtların kullanımının azalmasıyla, iklim için de adaleti sağlayabileceğini söylüyor. Araştırmanın tamamına buradan ulaşabilirsiniz.