Pasifik Okyanusu’ndaki eski ve su altı volkan zincirini inceleyen bilim insanları, “sarı tuğlalı bir yol” bulmalarının akabinde şaşkınlıklarını gizleyemediler. Ancak bu tuğla yol, aslında büsbütün doğal bir oluşum ve kayayı garip ve tekdüze bir biçimde kıran volkanik jeolojinin sonucu.
Luʻuaeaahikiikekumu keşif seyahatinin bir kesimi olarak Liliʻuokalani Sırtının Antik Deniz Dağlarını keşfeden E/V Nautilus pilotları, yayınlanan bir görüntü sayesinde izleyebildiğimiz keşfi yapan takımdı. Grup, robotik bir kol yardımıyla deniz tabanından bir ölçü manganez kabuğunu örneklemeye çalıştı ve bir ölçü muvaffakiyet elde etti.
Ekip, robot kolu kullanarak demir ve manganez oksitlerden oluşan bir deniz tortul mineral yatağı olan bir ferromangan kabuğu yığınını daha yakından inceleme fırsatı yakaladı. Numune alındıktan sonra gemi, döşeli “sarı tuğlalı yol”un göründüğü “pişmiş kabuk” dedikleri şaşırtan derecede kuru görünen bir alana hakikat ilerlediğinde şaşkınlığını gizleyemedi.
Bir araştırmacı “Bu nedir?” diye sorgularken, bir başkası “Atlantis’e giden yol” diyordu.
EVNautilus grubunun YouTube üzerinde yaptığı açıklamaya nazaran “Efsanevi Atlantis kentine giden ‘sarı tuğlalı yol’ üzere görünen şey, hakikaten de eski etkin volkanik jeolojinin bir örneği.” Bu tuhaf jeolojik oluşum, Papahānaumokuakea Deniz Ulusal Anıtı içinde yer alan Nootka Seamount tepesinin bir kısmı boyunca uzanıyordu.
İlk başta, kurumuş bir göl yatağı modülü üzere görünüyordu, fakat daha sonra, yüksek güçlü patlamaların kesimleri deniz yatağına bıraktığı yerde bulunan bir cins volkanik kaya olan hyaloclastite olduğu tanımlandı. Tuğla bir yola bu kadar benzemesinin sebebi ise, bölgede daha fazla patlama meydana geldikçe vakitle tekrar tekrar ısınıp soğuyan kırılmış taşlar.
Bunu bir kekin üst kısmı üzere hayal edebilirsiniz. Yüzey katı olmasına karşın, sıcak ve soğuk ile yükselip alçalabilir ve çatlaklar oluşabilir. Bu antik volkanik kaya da emsal bir formda davranıyor lakin bu süreci çok daha uzun bir vakit dilimine yayıyor.