Âlâ sinemaları herkes zati anlatıyor. Webtekno olarak sizler için makûs ancak kendine nazaran bir stili olan sinemaları anlattığımız bu seride en âlâ berbat sinemaları, rezilliğin tabanına vurup saçmalığıyla kült haline gelmiş üretimleri ele alıyoruz.
Bu türlü sinemalardan birincisi, bir makus sinema başyapıtı olan Birdemic. Kuşlarla gelen bir felaketin ele alındığı Birdemic: Terror and Shock‘u James N’guyen sadece 10 bin dolar bütçeyle çekmiş. Oyunculuklar falan aslında makus, görsel efektler ise direktörün ilkokul 3’e giden yeğeninin elinden çıkma olabilir.
Öncelikle sinemamızın fragmanını verelim
Fragmandan bir şey anlamayanlar için mevzuyu özetleyeyim: Muhtemelen başucunda Ayn Raynd’ın Atlas Silkindi romanı ile uyuyan, Silikon Vadisi’nde hayallerinin peşindeki bir çalışan olan Rod (Alan Bagh), sinemanın başlarında üniversitede birlikte ders aldığı bir model kızla yakınlaşıyor. Sonra mutant kuşlar gelip yaşadıkları güzelim kasabayı cehenneme çeviriyor.
Sinemanın başrolünde yer alan Alan Bagh, daha evvel Parks & Recreation ve Pretty Little Liars üzere üretimlerde da karşımıza çıkmış olsa da hatırlamamanız olağan, çünkü iki üretimde da tek sahnede gözüken bir figüran. Oyuncuların düzeyi hakkında bu bilgi gereğince bilgiyi içeriyor herhalde.
Pekala sinemadaki meseleler bu kadarla bitiyor mu? Hayır. O kadarla kalsa sinemanın burada işi olmazdı.
Set grubu de döktürüyor
Sinema inanılmaz düşük bütçeli bir imal ve yanlışsız düzgün bir ekipman yok, yetenekli çalışanlar yok. Şurada çekiliş yapıp “Webtekno Sinema Çekiyor” diye sinema takımına 10 kişi alsak, sıfır deneyim ile bundan kötüsünü çekemeyiz. Toplu etkinliklerde bir türlü yanlışsız düzgün görüntü çekemeyen bir kişi vardır ya, o kişiyi bu üretimde kameraman yapmışlar. Durduk yere kadraj falan yamuluyor.
Üretimin muhtemelen bir sesçisi yok, boom falan konusuna esasen girmeyelim. Sinemada insanların konuşmaları daima uzaktan geliyor zira kameranın üzerindeki mikrofon kullanılmış. Günümüzdeki akıllı telefonlar bu sinemanın çekiminde kullanılan ekipmandan daha teşekküllü bir sinema ekipmanı. Görsel efektlere ise ne desem zati bilemiyorum.
Böylelikle görsel/işitsel manada imalden ne beklemeniz gerektiğine dair çıtayı da (fragmandan anlamadıysanız) göstermiş olduk.
Pekala Birdemic: Shock and Terror ne anlatıyor?
Direktörün çıkış noktası, kaygı sinemasının üstadı olan Alfred Hitchcock’un 1963 üretimi başyapıtı olan Kuşlar sineması. O Kuşlar ile kıyaslananınca Birdemic, Yaşar’ın Kuşlar müziğine daha yakın bir havada geçiyor. Sinemada şimdiki hususlara da değinilmeden geçilmiyor. Standart bir romantik sinema üzere başlayan yapımımızda, dünyanın en dandik beyaz yakalısı olan Rod, açıp okumadığı için manalarını anlamadığı sözleri anlarmış üzere yaparak rol kesiyor. Rol kesiyor dediğime bakmayın, o denli şık formda poz kesip rolü üstüne oturtmuyor, satırla doğruyor.
Sinemanın başında her şey gerçek olmak için fazla uygun. Temel erkek Rod, büyük bir bonus kapıp hayallerindeki teşebbüsü kurmak için kolları sıvıyor. Bu periyotta tekrar görüşmeye başladığı üniversiteden arkadaşı, temel kızım Nathalie (Whitney Moore) da Victoria’s Secret modeli olarak seçiliyor.
İkili aşklarını yaşamak için bir motele gidiyor. Çünkü senaryo gereği dünya kadar paranız olsa da sonuç olarak üretimin bütçesine nazaran yer çekiliyor. Güçlü arkadaşınız da mı yok, o kadar Hollywood’un içindesiniz arkadaş. Rica etseniz, indie üretimlere dayanak diye PR yaparsınız deseniz biri bir odasında 15 dakika çekim yapmanıza müsaade verirdi herhalde. Koca koca beşerler eşek değil ya? Ha motelsiz endişe sineması olmaz derlerse o farklı.
Ya bu kuşlara bir şey olmuş?
Öncelikle sağda solda orman yangınlarının haberlerini alan, kıyıda meyyit kuşlar falan gören bu iki mal, “Burada bir şeyler yanlış gidiyor” demeden motele gidiyorlar. Bugün bir milyoner ve bir model olarak tatile gitseniz, ismi sanı bilinmeyen bir motelin önündeki plajda onlarca meyyit kuş görseniz aşkınızı orada yaşamazsınız. Yaşıyorsanız da özel bir çeşit ruh hastası falan olmanız lazım.
Neyse ki bizim karakterler akıllanmayınca bir kartal, yerin penceresine gelerek bizimkileri duruma uyandırıyor. Dağları zirveleri aşan, meskenleri patlatan bu kartallar, aile terbiyesi almış olduklarından olsa gerek perdeleri kapalı yatak odasına girmiyor.
İki bireyle sinema olur mu? Olmaz.
İki bireyle kaygı sineması olmaz. Çünkü baş karakterlerin ölmeyeceğini 3’ten fazla sinema izlemiş olan herkes biliyor. Bu yüzden de öykümüze harcanabilir karakterler katmamız gerekiyor ki tansiyon artsın. Bunun için de kıssaya eski deniz piyadesi Ramsey ve sevgilisi Becky katılıyor. İki de çocuk buluyorlar: anne babasını kuşlar yüzünden kaybetmiş olan Susan ve Tony.
Grubumuz o kasba senin bu kasaba benim kuşlardan kaçarak Dr. Jones ismindeki bilim insanına ulaşmaya çalışıyor. Kendisi bu fenomeni araştıran bir bilim insanı ve sorunun nedeni olarak da global ısınmayı gösteriyor. Karakteri üzerinde neredeyse hiç baş yorulmamış olan Becky bu seyahatte kuşlar tarafından öldürülüyor.
Eski deniz piyadesi olan Ramsey de turistlerle dolu bir otobüsü kurtarmak için uğraş ederken kahramanca ölüyor. Çünkü sinemada gördüğümüz üzere bildiğiniz elbise askısıyla kartal ve akbabaları kovalamaya çalışan takımımız, asit kusan ve patlayan mutant kuşlara karşı nasıl çaba edeceğini bilemiyor. Bunun üzerine de Ramsey, turistlerle birlikte asit yüzünden ölüyor. Lakin nasıl ölmek anlatamam. Şu sahnede nasıl öleceği anlatılan oyuncuların verdiği reaksiyona dair ise bir fikrim var:
Temel erkek karakter arkadaşını ve turistleri kurtarmak için bir an gaza gelse de Nathalie kendini “Ya onlar zati öldü yeaa” diyerek ikna ediyor. Rod’un buradaki oyunculuğu ise yemek görüntülerinde doğranan pırasaların bir tık altında.
Yola devam eden grubumuz yolda Tom Hill isminde bir tabiat sevdalısı ile karşılaşıyor. Hill abinin vazifesi global ısınmanın ne kadar berbat olduğunu açıklamak. Ormandan gelip “Kuşlar otomobillere felan dadanıyo daima, ormanda bişe yapmıyolar” diyen Hill abi tiradını atıp mükemmel peruğu ile ormana dönüyor. Bir öteki orman yangınını gören takım çabucak yola devam ediyor.
Gide gide nereye gittiniz?
Grup gide gide geldiklerine benzeyen bir öteki kıyıya kaçıyor. Burada dinlenmeye ve hatta yerleşmeye karar veriyorlar. Rod, ailenin beslenmesi için balık tutuyor. Tam balıkları pişirecekler, kuşlar bir sefer daha gelip dadanıyor.
Tam son anda otomobiline kaçan takım için yolun sonu burası diyoruz ki o da ne? Beşinci günün şafağında doğudan Ak Gandalf geliyor. Gandalf olmasa da tıpkı işi yapan beyaz güvercinler işin içine dahil oluyor. Güvercinler, okyanus açıklarına gerçek mutant kuşları sürüyor. Sinema de böylelikle bitiyor.
Sineması YouTube’da fiyatsız olarak izleyebilirsiniz. Bu sinema en uygun makus sinema olarak anıldığı için takım ikincisini de çekti, ona da katlanabilirim diyorsanız helal olsun.